ผีสะพานพระราม 7

ตํานานผีสะพานพระราม 7

ผีสะพานพระราม 7 เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 9 ปีก่อนฉันกับเพื่อนอยู่ต่างจังหวัดและเข้ามาหาโรงเรียนในกรุงเทพฯและที่นี่เป็นที่ที่เพื่อนผู้ชายของเราจะมาหาเราเกือบทุกวัน ผู้ชายนั้นมีอยู่ 2 คน เพื่อนผู้หญิงมีอยู่ 4 คนฉันกับเพื่อนๆตัดสินใจว่าจะไปตกปลากันที่สะพานพระราม 7 ตอนนั้นเป็นเวลาเกือบ 2ทุ่ม พอฉันไปรับเพื่อนๆเสร็จแล้วหันมาดูนาฬิกาอีกทีก็ปาไป 4 ทุ่มกว่าแล้วฉันกับเพื่อนที่ขับรถไปที่สะพานพระราม 7  แล้ว

มีคนเล่าขานกันมาว่าแถวนี้มีโจรเต็มไปหมดถ้าโดนขโมยของแน่นอนว่ามันต้องกลับมาอีก เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าระหว่างที่ทำฉันตกปลาฉันไม่ได้สักตัวแต่เพื่อนของฉันได้เต็มเลย เล่นกันไปเล่นกันมาจนถึง ตี2 ฉันกับเพื่อนๆกำลังจะกลับหอนอนฉันลอดสะพานมาได้แป๊บเดียว ฉันและเพื่อนๆก็ได้ยินเสียงหมาเห่าหอนการไปมาเพื่อนของฉันคนหนึ่งเป็นคนที่กลัวผีมากแกขาสั้นและถามฉันว่าทำยังไงดีหมามันหอนต้องเกิดเรื่องไม่ดีแน่ๆ ฉันจึงรีบบอกเพื่อนฉันว่า “ดูพูดเข้าอัปมงคลนะ”เพื่อนของฉันจึงเลิกพูด และหมาเห่าหอนเสียงดังอีก

ฉันและเพื่อนๆวิ่งกันจนไปถึงหน้าวัดตรงกันข้ามเป็นโรงเรียนที่ปิดมานานแล้วจนถึง 15 ปีไม่ก็ไม่เปิดสักที ตอนนั้นมันมืดมากและไฟข้างทางก็ดับ แล้วเพื่อนผู้หญิงของฉันคนนึงก็ถามว่า “นี้แกเห็นผู้ชายคนนั่นไมทำไมถึงสูงจัง”ฉันก็ตอบไปว่า “ก็ไม่ได้สูงมากเท่าไรแค่ประมาณ เท่าฉัน” แล้วเพื่อนผู้หญิงเป็นคนเดียวที่ถามคำถามฉัน

ก็ไปถามเพื่อนอีกสองคนที่เป็นผู้หญิงว่า “เห็นผู้ชายตรงนั่นไม” “ตรงไหนหรอหรือเป็นคนที่นั่งตรงมานั่ง” “เปล่าคนที่ยืนอยู่ใกล้ต้นกล้วยนั่นไง” “ไหนอ่ะทำไมฉันไม่เห็น”เพื่อนผู้หญิง 2 คนบอก เดินต่อไปประมาณ 20   ก้าวพอไปถึงเสียงพูดของพวกเราก็หยุดลง เพื่อน 2 คนของฉันพูดว่า “เห็นแล้วไม่ต้องบอกแล้วยิ่งจะทำให้กลัวเข้าไปใหญ่ ฉันพูดออกมาดังๆว่า “นั่นไม่ใช่คนแน่ๆ” หลังจากที่ฉันพูดเสร็จชายคนนั้นก็เดินไปที่ต้นไม้ต้นใหญ่ต้นใหญ่ต้นหนึ่งมีป้ายที่ใหญ่มากๆบังอยู่หลังจากนั้นเขาก็หายวับไปกับตา

ทันทีเพื่อนๆตกใจมากและฉันก็กลัวมากๆด้วย และฉันก็เหลือบไปเห็น ว่า ชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่บนม้านั่งคนเดียวฉันเดินเข้าไปใกล้ๆและรู้ว่าชายชราคนนั้นเมาและหลับไปไม่ได้เสียชีวิตอย่างที่เพื่อนของฉันคิด  ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรฉันเดินไปที่ต้นไม้ที่ชายคนนั้นหายไปฉันเดินไปเดินมาอยู่หลายรอบแต่ก็ไม่พบเจออะไรแต่พอกินได้สัก 5 รอบฉันกับเพื่อนๆของฉันก็เห็นว่ามีชายผู้หนึ่งสูง มากๆ  กำลังเล่นไวโอลิน อยู่ตรงสะพานพระราม 7 คนเดียวฉันเดินเข้าไปใกล้ๆแต่เพื่อนของฉันก็ดึงฉันกลับมาแล้วพูดว่า “คนอะไรถึงมาเล่นไวโอลีนดึกดื่นป่านนี้แถมยังมาคนเดียวด้วย”

ฉันก็สงสัยและเริ่มกลัวขึ้นมาเหมือนกันฉันรีบวิ่งกลับไปที่บ้านฉันนอนกอด สร้อยพระของฉันจนวันต่อมาฉันได้เล่าเรื่องนี้ให้กับแม่ฟัง ว่า “แม่เมื่อคืนน่ะหนูเจอเรื่องประหลาดประหลาดจะเล่าให้แม่ฟังแต่แม่ต้องช่วยหนูนะ”ฉันเริ่มเล่าให้แม่ฟังฉันเล่าไปเรื่อยๆจนจบแม่ของฉันแนะนำว่าให้สวดแผ่เมตตาให้เขาแล้วบอกว่าอย่าได้หลอกกันอีกเลยพอฉันทำตามที่แม่บอกก็ไม่มีเรื่องนี้ เกิดขึ้นกัน

 

 

สนับสนุนโดย  ufabet